Przygotowując jakąkolwiek publikację, wielokrotnie sięgamy do dorobku innych osób, powołując się na ich poglądy, stanowisko, autorytet. Aby umożliwić rozwój twórczej działalności ustawodawca dopuścił możliwość korzystania z cudzego utworu w ramach tzw. „prawa cytatu”. Jak wskazuje się w literaturze, żadna działalność twórcza nie odbywa się "w próżni", ale wymaga korzystania, odniesienia się do osiągnięć twórczych innych (por. J. Preussner - Zamorska, J. Marcinkowski (w:) System prawa prywatnego, t. 13, prawo autorskie, red. J. Barta, Warszawa 2013, s. 564).
Zgodnie z dyspozycją art. 29 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych wolno przytaczać w utworach stanowiących samoistną całość urywki rozpowszechnionych utworów oraz rozpowszechnione utwory plastyczne, utwory fotograficzne lub drobne utwory w całości, w zakresie uzasadnionym celami cytatu, takimi jak wyjaśnianie, polemika, analiza krytyczna lub naukowa, nauczanie lub prawami gatunku twórczości.
